Καλημέρα!
Η αρχή. Η ημέρα, ως πρώτη φυσική μονάδα μέτρησης του χρόνου, το πρώτο αντίκρισμα του ανθρώπου. Η πρώτη του ευχή. Ο Χρόνος – μαέστρος, αναλαμβάνει να συγχρονίσει τα πλάσματα της φύσης σε μια αέναη συναυλία, που ονομάστηκε Ζωή. Κάθε νότα, μια στιγμή και όλες οι στιγμές μια μελωδία ξεχωριστή. Έτσι η φύση έκανε τη στιγμή, ζωή και φανέρωσε ένα πλάσμα μοναδικό και ελεύθερο. Το δίδαξε και το άφησε να ζήσει. Να διαλέξει. Έλαβε ένα σπουδαίο όνομα και ένα προικιό πολύτιμο για να πορευτεί. Ονομάστηκε άνθρωπος και προικίστηκε με συνείδηση.
Ο άνθρωπος απόκτησε έναρθρο λόγο, άρχισε να επικοινωνεί και να ονομάζει τα πράγματα. Κατακλύστηκε από συναισθήματα, θετικά και αρνητικά. Ο κόσμος των αντιθέσεων λειτούργησε πάνω του καταλυτικά.
Χρειάστηκε να βάλει όρια. Πάλεψε με τον εγωισμό. Έφτιαξε τη χημεία των σχέσεων, για να μπορέσει να μοιραστεί, ακόμα κι όταν ο πόνος τον βασάνιζε. Φρόντισε και πήρε δύναμη.
Γνώρισε το ψέμα και την αλήθεια. Έκρυψε και φανέρωσε. Εκπαιδεύτηκε από την οικογένεια και το σχολείο. Προβληματίστηκε με την κοινωνία, τη φιλία, τη διαφορετικότητα, την πολυπολιτισμικότητα. Έψαξε για λύσεις μέσα από τις μνήμες. Της παιδικής του ηλικίας αλλά και της πατρίδας του. Μέσα από αυτά κατάλαβε, πως το μόνο σύνορο είναι η αγκαλιά.
Το σημάδι του στη γη!
Τίμησε τους γονείς και έγινε γονέας. Ερωτεύτηκε, αγάπησε, πόνεσε.